ژيارديا يا عفونت انگلي


 






 
«ژيارديا» يک عفونت تک يافته يي انگلي در روده ي باريک است که توسط تک سلولي به نام « ژيارديا لامبليا» ايجاد مي شود و مي تواند باعث اسهال حاد يا مزمن و اختلال در جذب ويتامين هاي محلول در چربي ها شود. در عفونت هاي شديد مي توان کم خوني، مدفوع چرب، ضعف و کاهش وزن را نيز در بيمار مشاهده کرد. اين انگل در تمام نقاط دنيا ديده شده است. اما ميزان آلودگي انسان ها در مناطق مختلف جهان بين يک تا بيست و پنج درصد متفاوت است و در مناطق گرمسير و نقاطي که تراکم جمعيت زياد و امکانات بهداشتي کم است شيوع بيشتري دارد. اين عفونت انگلي در تمام نقاط ايران نيز ( از تهران و ساير شهرهاي بزرگ گرفته تا روستاها ) به عنوان شايع ترين عفونت هاي انگلي محسوب مي شود. انسان ها تنها مخزن شناخته شده ي انگل ژيارديا هستند و کودکان سه برابر بيشتر از بزرگسالان مستعد ابتلا به عفونت اند. اين بيماري از شخصي به شخص ديگر يا از طريق مصرف غذا و آب آلوده منتقل مي شود. «ژيارديا» به ندرت به علت آلودگي منابع آب شرب با فاضلاب به صورت بيماري همه گير در مي آيد و در بعضي از موارد علت اسهال مسافران همين انگل است.

علائم باليني:
 

معمولا در اکثر موارد آلودگي منجر به بروز علايم باليني نمي شود. « کيست ژيارديا» ممکن است در مدفوع تعدادي از افراد سالم جامعه ( ناقلين ) ديده شود و دوره ي حامل بودن آن مشخص نيست. فاصله ي بين آلودگي و بروز علايم حدود پانزده روز است، بي اشتهايي، تهوع، احساس سنگيني سردل و اسهال آبکي از علايم بيماري حاد است.
گاهي مشکل مزمن بيماري به صورت اسهال مزمن، کاهش وزن، اتساع شکم و نفخ به مدت چند ماه خود را نشان مي دهد و در اين زمان مدفوع کم رنگ و حجيم و بدبو است. در اين شکل از بيماري اختلال در جذب چربي و کاهش جذب B12 ديده مي شود. هم چنين به ندرت باعث عفونت کيسه ي صفرا و علايم حساسيتي شديد مي شود.

تشخيص:
 

1 ـ آزمايش نمونه ي مدفوع ( حداقل سه بار در سه روز مختلف )
2 ـ نمونه برداري از دوازدهه
3ـ گاهي نيز از روش شناسايي پادتن هاي ضد انگل ژيارديا در خون استفاده مي شود.

درمان:
 

آلودگي به ژيارديا ممکن است براي سال ها باقي بماند و در کشورهاي پيشرفته به طور معمول درمان حاملان کيست توصيه مي شود. ولي در کشورهايي که آلودگي زياد است ( مثل کشور ما ) افرادي که بدون علامت هستند و ضعف ايمني ندارند، درمان افراد بدون علامت ممکن است سودي نداشته باشد.
درمان دارويي در بيماران علامت دار داروي مترونيدازول است که بايد با نظر پزشک شروع شده و خاتمه يابد. موارد مقاوم به درمان هم گزارش مي شود که بررسي بيشتري را مي طلبد.

پيشگيري:
 

ـ شست و شوي دست ها با آب و صابون قبل از غذا
ـ شست و شوي دست ها با آب و صابون بعد از دستشويي
ـ عدم نوشيدن آب هايي که به سلامت آنها اطمينان وجود ندارد، مثل: آب چاه، چشمه، رودخانه و...
ـ عدم مصرف يخ هايي که احتمال آلودگي آنها با خاک، زمين و...مي رود مثل يخ هايي که در بين شهرها به روي زمين يا گوني پيچيده شده و به سلامت آبي که از آن تهيه شده يا تميزي محل نگهداري آن اطمينان نيست.
ـ آموزش کودکان جهت مصرف مواد غذايي شخصي و استفاده از ليوان شخصي يا يک بار مصرف در محيط مهد کودک، مدارس و...
منبع: نشريه 7 روز زندگي شماره 111